Een taalachterstand zien we vaak bij kinderen uit achterstandssituaties (thuis wordt niet of nauwelijks op de taal gelet, of er is sprake van een beperkte woordenschat e.d.) en relatief vaak bij allochtone kinderen (vooral wanneer thuis geen Nederlands wordt gesproken).
De gevolgen van een taalachterstand zijn desastreus voor een kind. Dat geldt niet alleen voor de sociaal-emotionele ontwikkeling, maar zeker ook voor de cognitieve ontwikkeling (het leren opdoen van kennis en praktische vaardigheden).

In onze maatschappij wordt bijna alle kennis/informatie overgedragen en uitgewisseld via gesproken, of geschreven taal. Kinderen, die het Nederlands niet (voldoende) beheersen, zullen binnen het onderwijs snel een fikse achterstand oplopen door hun taalbarrière. Het is daarom van groot belang, om de taalachterstand zo snel mogelijk weg te werken vanaf Groep 1 Basisonderwijs én ouders op het belang te wijzen, om thuis met de kinderen Nederlands te spreken!