• Onderzoek naar de verstandelijke beperking (ook wel “verstandelijke ontwikkelingsstoornis” genoemd).
• Behandeling/therapie bij een verstandelijke beperking.
• Second opinion, wanneer u het niet eens bent met een (eerdere) diagnose verstandelijke beperking of een behandeling van verstandelijke beperking. 

De verstandelijke beperking werd in het verleden ook wel met de volgende begrippen aangeduid: “idioot, debiel, zwakbegaafdheid, zwakzinnigheid, mentale retardatie (= geestelijke achterstand), intellectuele stoornis geestelijke beperking of mentale handicap.” De leidraad voor de indeling van de verstandelijke beperking in categorieën werd met name gevormd door het gemeten IQ met een intelligentietest.

In de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), het laatste handboek voor psychiaters en psychologen, is een verandering in het denken over – en daarmee het  omschrijven van – een verstandelijke beperking te zien, als we een vergelijking maken met het vorige handboek, de DSM-IV.
In de eerste plaats is de leeftijdsgrens van 18 jaar losgelaten.
In de tweede plaats – en dit is de meest opvallende verandering – is de uitslag van een IQ-test, c.q. het IQ niet langer allesbepalend. Er is nu meer aandacht voor het zogenaamde “adaptieve functioneren”: de mate waarin iemand erin slaagt om zich aan te passen en tegemoet te komen aan de voor zijn/haar leeftijd vereiste kennis en vaardigheden, die van belang zijn binnen drie gebieden, namelijk:

•  het conceptuele (onderwijs-)domein, waarbij we moeten denken aan het geheugen, de taal, het lezen en schrijven, het rekenen, klok kijken, het verwerven van praktische kennis, het oplossen van problemen, het beoordelen van nieuwe situaties, het abstract denken e.d.
• het sociale domein, waarbij het gaat om het besef van gedachten, gevoelens en ervaringen van anderen (“empathie”), het kunnen communiceren met andere personen, de vriendschap kunnen sluiten, sociaal kunnen oordelen, sociale signalen waar kunnen nemen en interpreteren, adequaat en correct taalgebruik kunnen hanteren, het reguleren van emoties en gedrag in de omgang met anderen, de mate waarin iemand gemakkelijk gemanipuleerd kan worden door anderen.
• het praktische domein heeft betrekking op het leervermogen en het zelfmanagement, dat nodig is om voldoende praktisch te kunnen functioneren in het dagelijks leven: persoonlijke verzorging, verantwoordelijkheden die bij een baan horen, beheer van geld, vrijtijdsbesteding, zelfmanagement van gedrag, het plannen van taken in de thuissituatie/het huishouden, op school en op het werk.

Gezien bovengenoemde veranderingen moeten we de verstandelijke beperking als volgt omschrijven: er is sprake van een verstandelijke beperking, wanneer iemand tekortkomingen heeft in zowel het verstandelijk functioneren, als het adaptieve functioneren op het conceptuele, het sociale en het praktische gebied. 

De Verstandelijke Beperking, ofwel de Verstandelijke Ontwikkelingsstoornis is (binnen de DSM-5) een zogenaamde ‘neurobiologische ontwikkelingsstoornis’: de stoornis heeft te maken met de werking van het zenuwstelsel en manifesteert zich gedurende de ontwikkeling van het individu, maar meestal al op zeer jonge leeftijd.

Er worden verschillende gradaties onderscheiden, namelijk lichte, matige, ernstige en zeer ernstige (of “diepe”) verstandelijke beperking.

Deze pagina wordt continu bijgewerkt/geupdatet